yılın son kitabı - kendine ait bir oda

yılı Virginia Woolf ile kapattım. uzun zamandır birçok blogda görüp okumak istediğim bir kitaptı. ilk 50 sayfa, özellikle ilk bölüm oldukça zor ilerledi ama sonra ya ben kitaba alıştım ya da anlatım biraz hareketlendi; bilemedim. geçtiğimiz yüzyılda kadınlara olan bakış bilmeme rağmen okuduklarım beni şaşırttı. sanki Avrupa'da kadına hiç yazıldığı gibi davranılmamıştır gibi düşündüğümü fark ettim... aşağıda kitaptan ufak bir alıntı ve bugünün kısa karı migrostan aldığım şirin mi şirin yılbaşı kupam var... İYİ SENELER!

s. 34
"(...) Pope şöyle demiş: Çoğu kadın kişiliksizdir.
La Bruyere de: Kadınlar uçlardadır, erkeklerden daha iyi ya da daha kötüdürler.

Birbiri ile çağdaş olan iki keskin gözlemcinin tamı tamına zıt fikirleri. Eğitim alacak yetenekte mi kadınlar, değiller mi? Napoleon yetenekleri olmadığını düşünüyordu. Dr. Johnson ise tam tersini (Erkekler kadınların kendilerinden üstün olduğunu bilirler, bu yüzden de en zayıflarını ya da en cahillerini seçerler. Böyle düşünmeselerdi, kadınların da kendileri kadar bilgi sahibi olmamalarından asla korkmazlardı. Erkek cinsine adil davranmak için, sonraki bir konuşmada sözlerinde ciddi olduğunu bana söylediğini açıklamayı dürüstlük sayıyorum.). Ruhları var mı, yoksa yok mu? Bazı vahşiler, olmadığını söylüyorlar. Bazıları ise tam tersine, kadınların yarı-kutsal olduklarını söyleyip bu nedenle onlara tapıyorlar. Hikmet sahibi bazı kişiler kadınların beyinlerinin sığ olduğunu söylüyorlar; kimileriyse bilinçlerinin daha derin olduğunu. Goethe kadınları el üstünce tutardı; Mussolini ise nefret ederdi. Nereye baksanız erkeklerin kadınlar hakkında düşündüğünü görürsünüz, ve hepsi de farklı düşünürler. (...)"